De gedachte dat we nog een winter moeten doorbrengen in ons huis, daar lig ik wakker van. Die gedachte is zo heftig en alleen wij voelen wat het is, wat het betekent: een winter in onze ‘thuis’. Ons huis werd in 2016 onbewoonbaar verklaard, vandaag wonen we er nog altijd.
Waarom? Omdat we een groot gezin zijn en omdat we inkomen hebben uit werk. Zelf ben ik op dit moment werkloos, mijn man is op invaliditeit. Op het moment dat we een huursubsidie aanvroegen bij Wonen Vlaanderen is er controle gekomen naar de kwaliteit van de woning, met als resultaat dat de burgemeester het huis ‘onbewoonbaar’ verklaarde.
Van overal kwamen mensen naar ons huis kijken, foto’s maken, dingen noteren, … en telkens ze langs kwamen kregen we weer een beetje hoop. Hoop die er vandaag helemaal niet meer is. We vinden wel andere huizen op internet maar het probleem is meestal ons inkomen en teveel kandidaten voor het huis dat we willen huren. We zijn al lang tevreden met een huis met 4 slaapkamers maar blijkbaar is dat te klein voor ons. Dat is toch wat ze ons telkens weer vertellen.
Wij hebben er geen probleem mee om klein te wonen, als het maar een beetje in orde is en kan verwarmd worden. We betalen nog altijd huur, toegegeven we moeten niet veel betalen namelijk 385 euro maar dat is niet het probleem. We willen graag meer betalen voor iets dat in orde is.
De meisjes slapen nu met 4 op 1 kamer, en er is voortdurend ruzie, discussie en zelfs bijna gevecht onder de zussen rond het gebruik van de studieplaats. Dat is een klein tafeltje en een stoel in de slaapkamer. De enige plaats in huis waar je rustig kan studeren en dus zeer geliefd. We proberen een beurtrol af te spreken.
In maart 2022 kwamen er plots weer mensen van de stad naar ons huis kijken en foto’s nemen en van alles noteren en opschrijven. Daarop vertrok er nog eens een brief naar de eigenaar om hem bevel te geen om enkele dringende herstellingen uit te voeren. Zoniet zou de stad dit doen op zijn kosten, zonder resultaat. Uiteindelijk kwam er iemand het gat in het plafond stoppen dat alsmaar groter werd. En we hebben warm water en er werd een buis getrokken vanuit de kelder maar niemand gaf uitleg dus ik weet niet zo goed waarom en voor wat.
Omdat het altijd zo koud is in huis hebben we ook elektrische vuurtjes gekregen om ons te verwarmen. Maar we durven die niet gebruiken immers vorig jaar kregen we een afrekening van meer dan 1000 euro opleg alhoewel we 200 euro per maand voorschot betalen.
Weet je, in de winter doen wij soms 3 truien en 3 broeken boven elkaar aan, om toch maar een beetje warm te hebben. En we proberen om de deur goed gesloten te houden, want de warmte gaat altijd heel snel weer weg. Ook durven mijn kinderen niemand uit te nodigen in huis omdat ze beschaamd zijn.
Echt waar: het huis en vooral dat de winter komt, het maakt mij zo bang en zo triestig.